Nowego Planu dla LudzkoĞci

Rozwiązanie w przypadku katastrofy

Dlaczego to jest potrzebne:

Programy Disaster Relief i Emergency Response nie zdołały zorganizować i szybko dostarczyć prawdziwej, konkretnej pomocy ludziom, którzy ucierpieli w wyniku takich katastrof jak powodzie, huragany, trzęsienia ziemi czy inne wydarzenia naturalne. Zamiast pomagać osobom dotkniętym katastrofami na dużą skalę, FEMA, Czerwony Krzyż i inne agencje zmawiają się z korporacjami, kupując drogie “artykuły pomocowe”, które nigdy nie są używane. Te same niewykorzystane artykuły pomocowe są następnie tanio odsprzedawane tym samym korporacjom przez agencje w ramach schematu oszustwa i kradzieży.

Rozwiązanie:

  1. Agencje przestępcze i korporacje, które ukrywają pranie pieniędzy jako krajowe programy pomocowe, muszą zostać rozwiązane i zastąpione planami odbudowy ustanowionymi w społecznościach lokalnych.
  2. Przeznaczenie samorządów lokalnych do ponownego wykorzystania centralnych obiektów do usuwania skutków katastrofy, np. magazynów i strategicznych obiektów obrony cywilnej, w gotowości do zapewnienia opieki w przypadku wystąpienia katastrofy.
  3. Stworzenie ogromnych składów w strategicznych miejscach do gromadzenia żywności, wody, odzieży, środków medycznych i codziennego użytku, narzędzi, maszyn i urządzeń do szybkiego dostępu. Ma to być zlokalizowane 100 mil w głąb lądu od obszarów przybrzeżnych dotkniętych przez huragany i burze tropikalne.
  4. Organizowanie spotkań społeczności lokalnej z grupami ludowymi, przywrócenie pierwotnych milicji i włączenie lokalnej milicji oraz innych osób udzielających pierwszej pomocy do szkolenia w zakresie scenariuszy i przeprowadzania ćwiczeń dotyczących planów i dróg ewakuacji, punktów spotkań, barykad, punktów kontrolnych, podziału obowiązków i najważniejszych narzędzi komunikacji niezbędnych w terenie do pomocy w odbudowie.
  5. Zlikwidowanie wszystkich dostawców zewnętrznych, a zamiast tego zaopatrywanie się bezpośrednio w materiały i u dystrybutorów.
  6. Ustanowienie programów szkoleniowych dla społeczności, aby nauczyć się, jak odbudowywać i naprawiać struktury, aby były lepsze niż przedtem, a w szczególności, aby wytrzymały siły naturalne powszechne na danym obszarze.
  7. Finansowanie wszystkich Centrów Magazynowych przez System Powierniczy i prowadzenie ich jako spółdzielni przez pracowników.

Kto zyskuje:

Podatnicy zyskują dzięki temu, że fundusze nie są już wyprowadzane z kasy publicznej do korporacji i agencji. Osoby utrzymujące magazyny zaopatrzenia awaryjnego zyskują dochody z pracy, z której mogą być dumne. Dostawcy sprzętu i innych potrzebnych rzeczy zyskują rynek zbytu dla swoich towarów.

Kto skorzysta:

Poprzez wyeliminowanie kontroli korporacji zarówno w zakresie inicjowania, jak i pozornego łagodzenia skutków katastrof, ludzie będą narażeni jedynie na prawdziwe katastrofy, a jeśli już do nich dojdzie, będą mogli liczyć na prawdziwą pomoc, gdy będzie ona potrzebna. Ludzie nauczą się myśleć o przyszłości, przygotowywać się, pozostawać przygotowanymi oraz spokojnie reagować w teraźniejszości i w obliczu nieznanego. Ludzie odniosą korzyści z elastyczności w zakresie wykorzystywania terenów i zasobów do wielu wspólnych celów w spokojnych czasach, w tym do uczenia się przez dorosłych i dzieci praktycznych umiejętności, takich jak uprawa, przygotowywanie i konserwowanie żywności, a także umiejętności budowlanych i handlowych. Z poszczególnymi społecznościami zjednoczonymi i przeszkolonymi w tym, co należy zrobić w sytuacjach awaryjnych, w razie potrzeby będzie można udzielić pierwszej pomocy kilku lokalnym społecznościom. Równie ważne jest to, że ludzie mogą nauczyć się wykorzystywać prawo intencji w sposób jasny i zbiorowy, aby odwrócić manipulację pogodą, zanim dojdzie do katastrofy.